สำนักงานสาธารณสุขอำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี

  แผนOT เดือนพฤศจิกายน2568 รพ.สต.โนนรัง

OTพย.68 รพ.สต.บ้านกุดตากล้า

นายณัฐพล เริ่มฤกษ์ ขอจบทุกอย่างกับ4คนนี้
ทำความดีเพื่อถวายให้แม่ของแผ่นดิน
ตามคำแนะนำของ พ.ต.ต.เอกพจน์ มณี

คนแรก นางชฎาพร สินอำไพสิทธิ์

คนที่2 น.ส.ชัญญา สินอำไพสิทธิ์

คนที่3 นายเจตน์ ธารารัตนชัย
หรือ นายอัมรินทร์ ทิฐิตานนท์

คนที่4 นายปรัชญ์ปรีชา สุระวิโรจน์

ชีวิตวัยเด็กของผม นายณัฐพล เริ่มฤกษ์
มีเพียงแค่กางเกงขาสั้นกับรองเท้าแตะ
ซื้อเสื้อมาใส่ก็ตอนอายุ13ปี แล้วแบบนี้
ผมจะเสพยาบ้า และ เป็นโรคจิตได้ยังไง
ผมใช้เงินที่พ่อกับแม่ให้ผมแต่ละวันซื้อข้าวกิน
ไม่เคยซื้อยาบ้ามาเสพ ในเมื่อผมไม่เคยเสพ
อาการทางจิตย่อมไม่มี ชีวิตของผมก็ไม่ได้
ไปเรียนวิชาความรู้ หรือ ไปแสวงหาทรัพย์
ทุกวันนี้ผมก็แค่ กิน นอน เที่ยว อยู่แถวบ้าน
เพราะผมหวงบ้าน และ สิ่งของภายในบ้าน
ก็เลยไม่อยากจะห่างบ้านไปไหน ใครก็พราก
บ้านและสิ่งของต่างๆไปจากผมไม่ได้
แล้วแบบนี้ผมจะฆ่าคนตายเพื่ออะไร ในเมื่อ
จิตใจของผมไม่เคยคิดทำร้ายตัวเอง
หรือ คิดจะไปทำร้ายใครโดยไม่มีความแค้น
แต่ถ้าผมแค้น บอกตรงๆ ผมเอาถึงตาย
เพราะฉะนั้นอย่ามายุ่งกับผม อย่าทำให้ผมแค้น
ผมไม่แค้น ผมก็ไม่คิดจะไปทำร้ายใครอยู่แล้ว
ผมอยู่ใต้กฏหมาย ใครคิดว่าผมทำผิด
ไปแจ้งความที่โรงพักได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะนำ
หลักฐานต่างๆไปยื่นแก้ข้อกล่าวหาเอง
ผมไม่เคยทำผิด ผมไม่มีความกลัวอยู่แล้ว

นายณัฐพล เริ่มฤกษ์ ขอจบทุกอย่างกับ4คนนี้
ทำความดีเพื่อถวายให้แม่ของแผ่นดิน
ตามคำแนะนำของ พ.ต.ต.เอกพจน์ มณี

คนแรก นางชฎาพร สินอำไพสิทธิ์

คนที่2 น.ส.ชัญญา สินอำไพสิทธิ์

คนที่3 นายเจตน์ ธารารัตนชัย
หรือ นายอัมรินทร์ ทิฐิตานนท์

คนที่4 นายปรัชญ์ปรีชา สุระวิโรจน์

ชีวิตวัยเด็กของผม นายณัฐพล เริ่มฤกษ์
มีเพียงแค่กางเกงขาสั้นกับรองเท้าแตะ
ซื้อเสื้อมาใส่ก็ตอนอายุ13ปี แล้วแบบนี้
ผมจะเสพยาบ้า และ เป็นโรคจิตได้ยังไง
ผมใช้เงินที่พ่อกับแม่ให้ผมแต่ละวันซื้อข้าวกิน
ไม่เคยซื้อยาบ้ามาเสพ ในเมื่อผมไม่เคยเสพ
อาการทางจิตย่อมไม่มี ชีวิตของผมก็ไม่ได้
ไปเรียนวิชาความรู้ หรือ ไปแสวงหาทรัพย์
ทุกวันนี้ผมก็แค่ กิน นอน เที่ยว อยู่แถวบ้าน
เพราะผมหวงบ้าน และ สิ่งของภายในบ้าน
ก็เลยไม่อยากจะห่างบ้านไปไหน ใครก็พราก
บ้านและสิ่งของต่างๆไปจากผมไม่ได้
แล้วแบบนี้ผมจะฆ่าคนตายเพื่ออะไร ในเมื่อ
จิตใจของผมไม่เคยคิดทำร้ายตัวเอง
หรือ คิดจะไปทำร้ายใครโดยไม่มีความแค้น
แต่ถ้าผมแค้น บอกตรงๆ ผมเอาถึงตาย
เพราะฉะนั้นอย่ามายุ่งกับผม อย่าทำให้ผมแค้น
ผมไม่แค้น ผมก็ไม่คิดจะไปทำร้ายใครอยู่แล้ว
ผมอยู่ใต้กฏหมาย ใครคิดว่าผมทำผิด
ไปแจ้งความที่โรงพักได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะนำ
หลักฐานต่างๆไปยื่นแก้ข้อกล่าวหาเอง
ผมไม่เคยทำผิด ผมไม่มีความกลัวอยู่แล้ว